İş arayan adayların iş arama süreçlerinde kendilerine sorması gereken bazı sorular var. Aslında bence bu soruları her insan kendine sormalı. Kendini tanıma yolunda özenli bir çaba için bu sorular bence çok kıymetli. Bu sorular bizim doğru işe yerleşmemize, işimizi severek yapmamıza, işimizde daha verimli ve tatmin olmamıza, hayatımızı keyifle yaşamamıza yardımcı olmalı. En azından bize kendimiz ile ilgili bir farkındalık kazandırmalı.
İnsan tanımadığı şeyden korkar ve çekinir. Kendimizden korkmamak, çekinmemek adına neyi yapabildiğimizi ve neyi yapamadığımızı bilmeliyiz.
Kişisel özelliklerim neler?
Değerlerim neler?
Kendi yaşamımda hedeflerim neler?
Yapmaktan keyif aldığım, sevdiğim aktivitelerim, mesleki ilgilerim neler?
Hangi konularda becerilere ve yatkınlıklara sahibim?
Neyi yaparken daha kolay ve severek yapıyorum?
Neyi öğrenirken daha kolay ve severek öğreniyorum?
Kariyer hedeflerim neler?
Motivasyon, ödül araçlarım neler?
Kendime yeterince dürüst müyüm?
Başarısızlıklarımı neye atfediyorum?
Kendime yeterince yatırım yapabiliyor muyum?
Kendimi güncelleyebiliyor muyum?
Gelişime açık mıyım?
Ne kadar görev adamıyım, ne kadar yaratıcı ya da girişimciyim?
Etki alanlarım neler? ( Birebir etkileyebildiğim, müdahale edebildiğim, kontrol edebildiğim yönlerim, duygularım, özelliklerim)
Hayatımız boyunca her şeye vakit ayırmak için çaba gösteriyoruz. Peki kendimize vakit ayırmak ve bu ve buna benzer soruları dürüstçe kendimize sormak için neden bir çaba göstermiyoruz? Her insanın bu dünyaya bir geliş sebebi var. Her birimizin yapmak için doğduğu bir hedef olmalı. Her birimizi sabah uyandıracak bir anlam olmalı. Hayatımız sadece mesailerden oluşmamalı. Ya ben bundan daha fazlası isem? Ya benim aslında sadece; özenli bir şekilde kendime vakit ayırmaya, kendimle tanışmaya, kim olduğumu bulmaya, içerideki özümle tanışmaya, potansiyellerimle, yeteneklerimle buluşmaya ihtiyacım varsa...
Tüm bunların yanı sıra adaylara farkındalık kazandırmak ya da en azından onları düşündürmek istediğim bir konuda şu: Ben kimin seçtiği hayatı yaşıyorum? Ailemin, toplumun, arkadaşlarımın, eşimin? Hangisi? Ya o bana bla bla lar tarafından seçilmiş hayatta ben mutlu değilsem? Ya ben o hayatta kendim olamıyorsam? Ya ben tüm o bana öğretilmiş olan "mutlak doğrulara" uyumlanmak istemiyorsam? Ya aslında mutlak doğru diye bir kavram yoksa? Ya aslında kendim olduğum zaman potansiyellerimi daha fazla açığa çıkarıyorsam?
Soru soran beyin düşünür. Bol bol soru sorun, sorgulayın. Her zaman soruda kalın. Bu dünyada gerçekten bildiğim bir şey varsa o da soru insanı yaşatır. Canlı tutar. Cevaplar sadece karar verdirir ve sizleri katılaştırır. Kendinize ve hayatınıza bariyerler, duvarlar koymanıza sebep olur. Sonra bir bakmışsınız o duvarlar, bariyerler hayatınız oluvermiş.
Keşkeleri değil iyikileri olan insanlar olabilmemiz dileği ile...
Sevgiyle...
Özlem Şen