Bugüne dek hepimizin hayatında bir takım düzen noktaları oldu. Bizler de bu düzen noktalarına uyum sağlamamız gerektiği ile ilgili sistematik bir şekilde yönlendirildik ki yönlendirilmeye de devam ediyoruz...
Neydi bu düzen noktaları: Güzel ya da yakışıklı ol, iyi bir insan ol ama bizim tanımladığımız kriterlere göre, uyum sağla, itiraz etme, herkesin doğrusu senin de doğrun olmalı, okulda başarılı ol, iyi bir işe gir (ki bununla ilgili sanırım günlerce konuşabilirim.), iyi biri ile evlen, iyi çocukların olsun, iyi bir anne-baba ol, evin olsun, araban olsun, kredi öde, köşede paran olsun, sana dikte edilen markaları kullan, sana dikte edilen öğretilerin içinden geç, iyi bir evlat ol, iyi bir kardeş ol, modayı takip et, pandemi oldu, sorgulama sana zerk edileni kabullen, senin yerine, senin YARARINA düşünen insanlar nasılsa var, sorgulama, soru sorma, ne denirse yap, iyi bir çalışan ol, iyi bir patron ol, sistemi takip et, biz senin yerine düşünürüz, sen beynini kullanmakla yorulma bla bla bla...
Peki ya benim gerçekten kendim olmam, bu dünyanın ihtiyaç duyduğu hediye ise...
Ya ben her halimle bu dünyada VAR OLMAYA geldiysem...
Ya kendimi olduğum gibi alıp kabul etmem gerçekte ve özünde muazzam bir yaralanabilirlikse...
Ve aslında ya ben o gerçekte yaralanabilir olduğum, kırılgan olduğum gerçekliğim ile yüzleştiğimde tüm toksinlerden arınıyorsam...
Ya aslında evren gerçekten bizler için çalışıyorsa ve aslında bize bu gerçeklik unutturulmaya çalışıldığı için her yönden ( medya, politika, sosyal medya...) baskılanmaya çalışılıyorsa...
Doğru soruları sormak, cesaret gerektirir. O cesareti bir kez gösterdiğinizde perde kalkar ve o soruları hayatınızda çoğaltırsınız.
Hayatınızdaki doğru soruları çoğaltın. Kurban rolünden çıkın. Kafanızı gururla artık kaldırın.
Tüm varlığınızla artık, "ben burdayım, varım, iyi ki de varım." deyin.
Umarım uyanışlarınızın başlangıcı olur...