Bence insan beyni aslında tüm evrenlerin, galaksilerin, boyutların ziplenmiş hali.
Beynin içinde sayılar sayılarca nöronlar ve çarpışmalar mevcut. Biz insanlar ancak beynimizi belli bir düzeyde kullanabiliyoruz. Oysa beyin aslında yorulmayan tek organımız. Hatta gece uykuda bile çalışıyor. Bu yüzden; beynim yoruldu ve benzeri bahanelere sığınma lüksümüz maalesef yok:)
İşte bu yüzden üst korteksimizi yani üst düzey düşünme becerilerimizin olduğu alanı geliştirmezsek, bu defa hayatımızı ilkel beyin dediğimiz sürüngen beyinden ve duygu festivallerinin olduğu orta beyinden yaşamaya başlarız.
Bu ne demek; korku, kaygı, kıskançlık, öfke, üzüntü, şaşkınlık, mutluluk gibi duygularımızı yönetebilme yetkinliği kazanabilsek, duygularımız tarafından yönetilen bir insan değil, otonomiye hakim bir insan oluruz. Hayatımızın kontrolünü kendi elimize alır, bizim dışımızda gelişen olayların bizim hayatımızı etkilemesine de izin vermemiş oluruz.
İşte bu yüzdendir ki; beyin sapından değil, üst korteksten yaşayan, yani hayatta kalan değil, gerçekten bu hayatı deneyimleyen 'gerçek insan' olmanın yolu beynimizi- nöronlar arasındaki snapsleri artırmaktan geçiyor.
İyi haber şu ki; beyin tıpkı bir kol kası gibi gelişebilen bir organ. Bu yüzden ben de bir beyin antrenörü olarak, eğitimlerimde mutlaka katılımcılara beyin egzersizleri deneyimi yaşatmaktan büyük keyif alıyorum.
Beynimize yatırım yapmamız ümidi ile...